8 تیر؛ کوتاه ترین روز زمین - وبلاگ فروش

به گزارش وبلاگ فروش، هشتم تیر کوتاه ترین روز زمین از دهه 1960 میلادی تا کنون ثبت شده است. هرچند این تفاوت فقط کسری از ثانیه است؛ اما توجه بسیاری را به دلیل وقوع این رویداد جلب کرده است.

به گزارش ایرنا از پایگاه خبری گاردیَن (guardian.com)، در 29 ژوئن (هشتم تیر) امسال، زمین یک ترین غیرمعمول کسب کرد: کوتاه ترین روز از دهه 1960، یعنی زمانی که دانشمندان شروع به میزان گیری چرخش زمین با ساعت های اتمی بسیار دقیق کردند.

به طور کلی، زمین هر 24 ساعت یک دور کامل اطراف محور خود می چرخد. این چرخش فقط یک روز را مشخص می کند و چرخه طلوع و غروب خورشید را هدایت می کند که از میلیاردها سال قبل الگوهای حیات را شکل داده است. اما اوایل 29 ژوئن (8 تیر) نیمه شب 1/59 میلی ثانیه زودتر از حد انتظار فرا رسید و واقعیت برملا شد.

در چندین سال گذشته، شاهد بوده ایم که به طور مکرر روزهای کوتاه تر ثبت می شوند. در سال 2020، زمین 28 مورد از کوتاه ترین روزها را در 50 سال گذشته رقم زد. کوتاه ترین آن ها در 19 ژوئیه (28 تیر) بود که 1/47 میلی ثانیه کمتر از 86400 ثانیه ای بود که 24 ساعت را تشکیل می دهند. نزدیک بود در ماه گذشته، رکورد 29 ژوئن (8 تیر) شکسته شود، زیرا 26 ژوییه (چهارم مرداد) 5/1 میلی ثانیه کوتاه شد.

با این حساب این سؤال مطرح می شود: آیا سرعت جهان رو به افزایش است؟ پاسخ این است که زمین در واقع کندتر از گذشته می چرخد.

اگر ساعت را 1/4 میلیارد سال به عقب برگردانید، یک روز در کمتر از 19 ساعت می گذرد. بنابراین، به طور میانه، روزهای زمینی به جای اینکه کوتاه تر شوند، هر سال، حدود 74 هزار ثانیه طولانی تر می شوند. مقصر اصلی ماه است: کشش گرانشی زمین را کمی منحرف می کند و اصطکاک جزر و مدی ایجاد می کند که به طور پیوسته چرخش زمین را کند می کند.

اتحادیه بین المللی مخابرات، یکی از نهادهای سازمان ملل متحد، برای حفظ ساعت ها در راستای چرخش سیاره، گاه به گاه در ژوئن (خرداد، تیر) یا دسامبر (آذر، دی) ثانیه های کبیسه را اضافه کرده است. آخرین بار، این اتحادیه در سال 2016 دست به این اقدام زد. ساعت ها عملاً یک ثانیه متوقف می شوند تا زمین بتواند با آن ها هماهنگ شود. اولین ثانیه کبیسه در سال 1972 اضافه شد. دفعه بعد، دسامبر 2022 بود؛ هرچند با توجه به سرعت چرخش زمین در این اواخر، بعید به نظر می رسد به آن نیاز باشد.

در حالی که سرعت زمین در بلندمدت رو به کاهش است، شرایط در مقیاس های زمانی کوتاه تر بدتر است. درون زمین یک هسته مذاب وجود دارد. سطح آن توده ای از قاره های در حال تغییر، اقیانوس های متورم و یخچال های طبیعی رو به نابودی است. کل سیاره در یک پتوی ضخیم از گازها پیچیده شده است و در حین حرکت به دور محور خود هم می چرخد. همه این ها بر چرخش زمین تأثیر می گذارند: سرعت آن را افزایش یا کاهش می دهند؛ هرچند این تغییرات اساساً نامحسوس هستند.

بنابر اعلام ناسا، بادهای شدیدتر در سال های اِل نینو احتمالاً چرخش زمین را کندتر می کند و روز را کسری از میلی ثانیه افزایش دهد؛ این در حالی است که زلزله ممکن است تأثیر معکوس داشته باشد. زمین لرزه سال 2004 که سونامی را در اقیانوس هند به راه انداخت، به میزان ای سنگ جابه جاکرد که باعث شد طول روز نزدیک به سه میکروثانیه کوتاه شود.

هر چیزی که جرم را به سمت مرکز زمین حرکت دهد، چرخش سیاره را تسریع می کند. آن دسته از فعالیت های زمین شناسی که جرم را از مرکز به بیرون می راند، اثر معکوس خواهد داشت و چرخش را کاهش می دهد.

اینکه چگونه همه این فرایندهای مختلف کنار هم قرار می گیرند تا بر طول روز تأثیر بگذارند، سؤالی است که دانشمندان هنوز با آن دست وپنجه نرم می کنند. اما اگر فرایند روزهای کوتاه تر برای مدتی طولانی ادامه یابد، احتمالاً منجر به اعلام درخواست برای اولین ثانیه منفی شود تا ساعت ها با سیاره ای که سریع تر از قبل می چرخد هماهنگ شوند. این موضوع احتمالاً پیامدهای خاصی خواهد داشت؛ از جمله اینکه این موضوع مطرح خواهد شد که آیا هنوز، بعد از بیش از 5هزار سال، محاسبه زمان براساس حرکت زمین، صحیح است یا خیر.