ِکتو: سویه تاریک یک رژیمی غذایی محبوب که از پشت ابر بیرون آمد! - وبلاگ فروش

به گزارش وبلاگ فروش، متخصصان تغذیه ادعا می نمایند که رژیم غذایی کتوژنیک می تواند کاهش 10 درصدی وزن بدن را تسهیل کند. این برنامه غذایی که ویژگی های مصرف چربی زیاد و کربوهیدرات کم است، بدن را تحریک می نماید تا ذخیره چربی خودش را بسوزاند.

با این حال این برنامه غذایی می تواند با محروم کردن تومور ها از گلوکز که برای رشدشان حیاتی است به مبارزه علیه سرطان های مختلف نیز یاری کند. در نگاه اول، به نظر می رسد که برنامه غذای کتوژنیک روشی مؤثر برای مبارزه با سرطان است. اما تحقیقات نشان می دهند که این نوع رژیم ممکن است اثرات جانبی کشنده برای افرادی که درحالِ حاضر با سرطان مبارزه می نمایند، داشته باشد.

سلول های سرطانی به رنگ سفید در موش ها

مطالعاتی که روی موش های مبتلا به سرطان های پانکراس و روده بزرگ اجرا شده است نشان می دهند که رژیم غذایی کتوژنیک می توان باعث تسریع شروعِ بیماری تحلیل برنده کاشکسی (ضعف عضلانی) گردد. بیماران مبتلا به کاشکسی، چه انسان و چه موش، علائمی نظیر ازدست رفتن اشتها، کاهش شدید وزن، خستگی افراطی و ضعف سیستم ایمنی را نشان می دهند. متأسفانه، هیچ درمان مؤثری که تقریباً 2 میلیون نفر در سال را به کام مرگ می کشد، وجود ندارد.

توبیاس جانوویتز، استادیار در آزمایشگاه کُلداسپرینگ هاربِر می گوید: کاشکسی ناشی از زخمی است که التیام نمیابد. این شرایط در بیمارانی که سرطان های پیش رونده دارند شایع است. این بیماران آن قدر ضعیف می شوند که دیگر قادر نیستند درمان های ضدسرطان را تحمل نمایند. انجام وظایف روزمره برای شان کار های بزرگ و پرمشقتی می گردد.

جانوویتز و همکارانش در پی جدا کردنِ فواید ضدسرطانِ رژیم غذایی کتوژنیک از سوی مرگبار آن هستند. آن ها دریافته اند که ترکیب دارو های رایجی مثلی کورتیکواستروئید ها با این برنامه غذایی می تواند از ایجاد عارضه کاشکسی در موش های مبتلا به سرطان پیش گیری کند. این تومور ها کوچک تر شدند و عمر موش ها طولانی تر شد.

جانوویتز می گوید: موش های سالم هم با رژیم غذایی کتو وزن کم می نمایند، متابولیسم شان سازگار و بدن شان تخت می گردد. اما موش هایی که سرطان دارند نمی توانند سازگار شوند، زیرا نمی توانند به قدر کافی هورمونِ کورتیکواسترون را که به تنظیمِ اثراتِ کتو یاری می نماید، در بدن شان فراوری نمایند. اضافه وزن در این موش ها متوقف نمی گردد.

کتو باعث فراوری یک محصول فرعی لیپیدی سمی در سلول های سرطانی انباشته شوند و این سلول ها به وسیله فرایندی به نامِ فروتوز از بین بروند. این فرایند رشد تومور را کند می نماید، اما هم چنین باعث می گردد عارضه کاشکسی خیلی سریع تر شروع گردد. وقتی محققان هورمون ضعیف شده را با کورتیکواستروئید جایگزین کردند، کتو، بدونِ آنکه باعث شروعِ عارضه کاشکسی گردد، هم چنان به کوچک تر شدنِ تومور یاری کرد.

محققان می گویند: سرطان بیماری ایست که کل بدن را درگیر می نماید. این بیماری فرایند های زیستی را از نو برنامه ریزی می نماید تا به رشدِ خود ادامه دهد. به علت این بازبرنامه نویسی، موش ها نمی توانند مواد مغذی را از رژیم کتو دریافت نمایند و بدن شان نحیف می گردد. اما با یاریِ استروئیدها، خیلی قوی تر می شوند. آن ها با استروئیدها، در مقایسه با هر ماده دیگری، طولانی تر زندگی می نمایند.

منبع: راهنماتو