بلاک کردن؛ مدل تازه پرخاشگری! - وبلاگ فروش

به گزارش وبلاگ فروش، پرخاشگر ها در علم روان شناسی کسانی هستند که براحتی حقوق دیگران را نادیده می گیرند و آسیب زدن به دیگران و احساسات آن ها برایشان سخت نیست؛ چرا که برای فرد پرخاشگر، مهم، خود اوست.

مینا نبئی| مهارت های زندگی در دنیای پیچیده امروز نقش مهمی ایفا می نماید. این مهارت ها ما را برای ارتباط و تعامل با دیگران هدایت می نماید و باعث می گردد از نظر سلامت روان خصوصاً در بعد کاهش استرس تقویت شویم.

با توسعه فضای مجازی پیچیدگی های مهارتی نیز رو به برتری است. حالا باید درباره مهارت هایی حرف بزنیم که تا پیش از ظهور دنیای تکنولوژی امروز احتیاجی به بیان آن ها نبود. حالا با توجه به تغییرات زندگی شکل های هیجاناتی مانند پرخاشگری هم تغییر نموده است.

مثلاً تا به حال کسی شما را بلاک نموده؟ حالتان پس از چنین رفتاری چگونه بوده است؟ احساس عذاب وجدان و دلتنگی داشته اید؟ چه واکنشی از خود نشان داده اید؟ مدام به آن شخص زنگ زده اید و او جوابتان را نداده یا غمگین و افسرده شده اید و گاهی گریه هم نموده اید؟ به نظرتان رفتار کسی که دیگری را بلاک می نماید، رفتاری سالم و منطقی است؟ این ها همه فرض هایی است که تا پیش از ورود تکنولوژی به زندگی حتی مطرح هم نبود، اما حالا شاید دغدغه بسیاری از مردم باشد.

سید حمید رضا موسوی، روانشناس بالینی می گوید: با توجه به توسعه شبکه های اجتماعی در فضای مجازی، به نظر می رسد که بلاک کردن، پدیده ای به ظاهر نوظهور باشد؛ اما اگر کمی عمیق تر به آن بنگریم، درمی یابیم که رفتار هایی مشابه این واکنش را در دنیای واقعی نیز می توان دید.

این گونه برخوردها، معمولاً در سبک رفتاری پرخاشگرانه دیده می گردد. پرخاشگر ها در علم روان شناسی کسانی هستند که براحتی حقوق دیگران را نادیده می گیرند و آسیب زدن به دیگران و احساسات آن ها برایشان سخت نیست؛ چرا که برای فرد پرخاشگر، مهم، خود اوست. پرخاشگر ها براحتی می توانند با نیش و کنایه و تلخ سخن بگویند و دیگران را ناامید نمایند.

آن ها عادت دارند که دیگران را تهدید نمایند که برای مثال اگر فلان کار را نکنی، من بهمان کار را می کنم. در واقع خشونت، چه رفتاری باشد؛ چه کلامی، پرخاشگری محسوب می گردد. پرخاشگرها، بعلاوه از واژگان ارزش گذارانه مثل باید، فقط و حتماً استفاده فراوانی می نمایند.

آن ها فقط به این فکر می نمایند که چه بگویند که طرف مقابل را مغلوب نمایند. پرخاشگر ها براحتی به دیگران برچسب می زنند و آن ها را تخریب می نمایند و سعی می نمایند دیگران را با تحت فشار قرار دادن مجاب به رفتاری نمایند که آن ها انتظار دارند.

اگر نتوانند به خواسته خود دست یابند رفتار آن ها به سمت پرخاشگری کلامی یا طرد کردن طرف مقابل پیش می رود که در سناریو بالا هردوی این رفتار ها مشهود است تا در شرایط مشابه بعدی بتوانند به خواسته های خود دست یابند هر چند آن خواسته ها غیرمنصفانه و از سر زورگویی باشد.

وی ادامه می دهد: روشن است که بلاک کردن رفتاری یکطرفه است و به طور معمول نمی تواند رفتاری سالم باشد. در واقع وقتی کسی حرف های خود را می زند، باید منتظر گردد تا شخص مقابل هم صحبت کند.

این گونه رفتار ها همان طور که گفته شد در سبک رفتاری پرخاشگرانه انجام می گیرد؛ اما در سبک رفتاری جرأتمندانه، که سبک سالم و مناسبی است، افراد معمولاً درخواست های تحمیلی ندارند؛ بعلاوه به طرف مقابل فرصت بیان شرایط و دلایل خود را می دهند.

نکته در خور تأمل اینکه اگر کسی به وسیله فضای مجازی برای دیگری مزاحمت ایجاد می نماید و آن شخص آزاردیده، ناچار است فرد مزاحم را بلاک کند، باز هم باید با روش صحیح ابزار بلاک کردن را به کار گیرد.

به گفته وی در روش صحیح بلاک کردن، یکی از تکنیک های رفتار جرأتمندانه را می توان به کار گرفت و به آن تکنیک رفتار جرأتمندانه پلکانی یا افزایشی گفته می گردد، که معمولاً از چند مرحله با شیب رو به بالا تشکیل می گردد. در مرحله اول به فرد آزاردهنده شرح می دهیم رفتارش موجب آزار ما شده است و خواهش می کنیم به آن رفتار ادامه ندهد.

اگر ادامه پیدا کرد، در مرحله دوم با لحنی قاطع و محکم تر از وی می خواهیم که به رفتار آزاردهنده اش انتها دهد. اگر آن شخص باز هم به رفتار ناخوشایندش ادامه داد، در مرحله سوم، علاوه بر لحن قاطع، پیامد کارش را (که در اینجا بلاک کردن است) نیز تعیین و به وی گوشزد می کنیم و در مرحله آخر در صورت تکرار، پیامد کار را اجرایی می کنیم و فرد مزاحم را بلاک می کنیم.

نکته مهم در این تکنیک تعیین کردن پیامد و در مرحله بعدی اجرایی کردن آن است که البته باید مواظب باشیم نوع و مقدار پیامد با اشتباه همخوانی داشته باشد؛ نه سهل تر و نه سنگین تر، تا اثرگذاری بیشتری داشته باشد.

او ادامه می دهد: اولین چیزی که ضروری است این است که ما آموزش ببینیم تا رفتاری منطقی در برابر این نوع پرخاشگری ها داشته باشیم، مهارت های ضروری زندگی و ارتباطی است؛ از جمله این مهارت ها، مهارت رفتار جرأتمندانه، مدیریت خشم و مدیریت اضطراب است که به ما یاری می نماید در این شرایط بر احساسات خود مدیریت داشته باشیم.

بیش از حد خشمگین یا مضطرب نشویم و در صورت احساس احتیاج، در کمال آرامش و با اطمینان خاطر از درستی رفتارمان، قاطعانه به طرف مقابل شرح دهیم که به چه علت این کار را انجام دادیم و چرا درخواست او را رد کردیم.

درباره نوجوانان و جوانان به گفته موسوی نقش تربیتی والدین بسیار مهم است. او بیان می نماید: آن ها نیز ضروری است که از مهارت های ارتباطی و مهارت های زندگی بهرمند باشند تا بتوانند در برابر فرزند خود واکنش درستی نشان دهند و آن ها را به آرامش برسانند.

در چنین شرایطی اولین وظیفه والدین، حمایت و پذیرش احساسات فرزند خود است. در واقع شیوه درست آن است که به هیچ روی احساسات فرزند خود را نفی و انکار ننمایند و پاسخ و واکنش نامناسبی به آن ها نشان ندهند؛ بلکه با همدلی او را در آغوش بکشند و نوازش نمایند و به فرزند خود بگویند من احساس تو را کاملاً درک می کنم. حق داری ناراحت باشی.

هرکسی هم جای تو بود، ناراحت می شد؛ اما یادت باشد در موقع ناراحتی هیچ وقت تصمیمی نگیری. صبر کن کمی آرام بشوی. به او هم فرصت بده تا به رفتار نادرستش فکر کند.

اگر متوجه اشتباهش شد، که هیچ، ولی اگر نشد، در اولین فرصت مناسبی که پیش آمد، با اطمینان از درستی رفتارت، با قاطعیت به او شرح بده که درخواستش اشتباه بوده و تو امکان چنین همراهی را با او نداشتی و اگر با او همراهی می کردی هم در حقش خوبی ننموده بودی؛ چون باید نمره واقعی بگیرد که بفهمد باید در پی قوی کردن خودش در آن درس باشد و تقلب راه حل مناسبی نیست.

این روانشناس در انتها می گوید: در قرن تازه، سبک ارتباطات بین فردی دارای پیچیدگی های بیشتری است؛ از این رو برای داشتن روابطی سالم، احتیاج به آموزش های متناسبی با این پیچیدگی ها هم بیشتر احساس می گردد.

به همین سبب هم در سال 1974 سازمان بهداشت جهانی، مهارت های زندگی را که مجموعه ای از 10 مهارت کاربردی و ضروری برای ارتقای سطح سلامت زندگی بود، برای همه مردم در همه سنین و اقشار جامعه تعریف کرد و آموختن آن را ضروری دانست.

منبع: روزنامه ایران