نقد فیلم تراژدی مکبث (The Tragedy Of Macbeth)؛ اقتباسی تازه و درخشان

به گزارش وبلاگ فروش، همکاری جوئل کوئن با دنزل واشنگتن و فرانسیس مک دورمند آدم را مطمئن می کند که با فیلمی تماشایی رو به رو است. این آدم های شصت ساله انرژی و نشاطی مثل انرژی جوانی اورسون ولز را در این اقتباس از نمایشنامۀ شکسپیر به نمایش گذاشته اند و فیلمی تقریبا ترسناک خلق کرده اند که پر از نیرو و جاه طلبی و خشونت است.

نقد فیلم تراژدی مکبث (The Tragedy Of Macbeth)؛ اقتباسی تازه و درخشان

به گزارش وبلاگ فروش؛ در صحنۀ اول فیلم با فضای سفید و گستردۀ یک صحرای شوم و غبار آلود روبرو می شویم. در این صحنه کاپیتان (با بازی رالف اینسون) افتان و خیزان پیش پادشاه می رود و گزارش پیروزی مکبث (دنزل واشنگتن) و دوست وفادارش بانکو (برتی کارول) را به او می دهد. در همین زمان است که سه جادوگر در مقابل مکبث و دوستش ظاهر می شوند و خبر پیروزی های آینده را به آن ها می دهند. مکبث از این پیش بینی که او جای پادشاه را خواهد گرفت دچار وسوسه می شود و همسرش (فرانسیس مک دورمند) هم او را ترغیب می کند. او تصمیم به قتل پادشاه دانکن می گیرد و خیلی زود این نقشه را عملی می کند. اما این واقعیت که توطئه گران هیچ وقت حاکمان خوبی نمی شوند، به علاوۀ احساس گناه، باعث زوال و آشفتگی روح مکبث و همسرش می شود؛ همان اتفاقی که برای کشورشان هم می افتد.

تا اینجا همه چیز مثل بقیه اقتباس ها از نمایشنامه مکبث است. اما آنچه این فیلم را متفاوت می کند خوش منظره بودن خارق العاده آن است. جوئل کوئن که این اولین کارگردانی او بدون همراهی برادرش اتان است، نوعی حالت تئاتری را با استفاده از مه و دیوار های سفید قلعه ایجاد می کند که تقریبا در همۀ صحنه ها قابل مشاهده است. اما او ابایی ندارد از اینکه گاهی دورنمایی از قلعه ها یا درختان کهن سال را نشان بدهد تا به بیننده یادآوری کند که ماجرا در اسکاتلند قرون وسطی اتفاق می افتد. طراحی صحنه های داخلی که از طریق استفان دکانت (طراح تولید) اجرا شده بسیار پرشکوه است و از عناصری گوتیک و کلاسیک بهره می برد که یادآور استفادۀ جولی تی مور از معماری فاشیستی در فیلم تیتوس یا شکل های اکسپرسیونیستی آثار تئاتری اوسون ولز است. منظره ها خیره کننده هستند و فیلمبرداری کاملا سیاه و سفید و سرزندۀ برونو دل بونل همه چیز را در حالتی از سایه و فضای خالی به تصویر کشیده است؛ درست مثل روح قهرمان داستان.

بازی واشنگتن در نقش مکبث همانطور که می توان انتظار داشت درخشان است؛ او خیلی خوب نقش فرمانده ای را ایفا می کند که نرم صحبت می کند، اما بسیار نیرومند است. او نسبت به برخی اجرا های تئاتری نقش مکبث خیلی کمتر آدمکش به نظر می رسد و جنبۀ اهل فکر بودنش بیشتر است اگرچه در نهایت باز هم عمل کردن برایش راحت تر است تا فکر کردن. او هنگامی که زمان تحقق پیش بینی نهایی (که مرگ خود اوست) فرا می رسد نسبتا آسوده خاطر به نظر می رسد و چندان در برابر مکداف (کوری هاکینز) که می خواهد او را بکشد مقاومت نمی کند و در برابر سرنوشت سر فرود می آورد. مک دورمند هم بی رحمی و خشونت نقش لیدی مکبث را کاملا باورپذیر ایفا می کند و در عین حال ضعف او را هم بسیار عالی نشان می دهد. فروپاشی روحی او بعد از اینکه شوهرش به او بی توجهی می کند بسیار طبیعی و باورپذیر از کار درآمده است.

فیلمنامه کاملا شسته و رفته و متمرکز بر خط اصلی داستان است. به همین علت تعداد بازیگرانی که نقش های فرعی در فیلم دارند زیاد نیست. کارول نقش بانکوی محتاط را ایفا می کند؛ هاوکینز در نقش مکداف با نگاهی پولادین و نیرومند ظاهر شده است و الکس هاسل نقش رز را به عهده دارد که بسیار مجذوب کننده و گاهی شرور است. اما در این میان احتمالا از همه خارق العاده تر کاترین هانتر است که نقش هر سه جادوگر را بازی کرده و بدن و صدایش را به شکلی واقعا ترسناک تغییر داده است؛ طوری که احتمالا هیچ پادشاهی جرات نمی کند از یک کیلومتری او رد شود.

موسیقی متن کارتر بارول در سراسر فیلم همچون ضربانی دقیق و یکنواخت، صدای گام های وقایع شوم را به گوش می رساند. فرصت مکبث دارد به انتها می رسد و در عمق چشم های دنزل واشنگتن می توان دید که او خودش از این واقعیت آگاه است. همین دانش او نسبت به سرنوشتش است که به این اقتباس از مکبث حالتی عمیق از تراژدی می بخشد.

  • کارگردان: جوئل کوئن (Joel Coen)؛
  • نویسنده: جوئل کوئن، بر اساس نمایشنامه ای از شکسپیر
  • بازیگران: دنزل واشنگتن (Denzel Washington)، فرانسیس مک دورمند (Frances McDormand)، الکس هاسل (Alex Hassell) و دیگران؛
  • امتیاز: 7.7/10

منبع: empireonline.com

منبع: فرارو

به "نقد فیلم تراژدی مکبث (The Tragedy Of Macbeth)؛ اقتباسی تازه و درخشان" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "نقد فیلم تراژدی مکبث (The Tragedy Of Macbeth)؛ اقتباسی تازه و درخشان"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید